Vol verlangen

Afgelopen zomer las ik een boek van Mark Epstein over verlangen. Mark Epstein is een Amerikaanse psychoanalyticus en Zen-boedhist. Zijn boek raakte mij diep. In dit boek vertelt hij onder andere een verhaal waarin hij samen met zijn toekomstige echtgenote op Jamaica verblijft voor een vakantie. Het is een idylle. Ze hebben een rieten huisje aan het strand, ver verwijderd van de bewoonde wereld. In de tijd dat ze daar verblijven, leven ze buiten; ze zwemmen, lezen, vrijen en de zon lijkt nooit onder te gaan. Mark beleeft het volmaakte geluk.

Op een dag bedenkt hij zich dat hij van vrienden ooit twee XTC-pilletjes heeft gekregen, die hij in zijn portemonnee bewaard heeft om ooit op een bijzonder moment te slikken. Hij stelt zijn vriendin voor om dat bijzondere moment op deze plek waar hij zo gelukkig is te ervaren. Zij stemt daarmee in.

Die ochtend nemen zij beiden het pilletje en vlijen zich neer op het bed in afwachting van wat komen gaat.

Het wordt een afgrijselijke ervaring. Beiden worden ziek en elke aanraking van de ander komt duizendvoudig binnen, zo heftig dat het pijn doet. Ze zijn 2 dagen volledig van de kaart, tot het tijd is om weer naar huis te gaan.

Verbijsterd stelt Epstein zich later de vraag waarvoor hij, op het moment dat hij zo gelukkig was, nog altijd het verlangen had naar meer.

Haarlem, 3 september ‘13